امام رضا(ع) در سال 148 هجرى قمرى يعنى حدود (1250) سال پيش در شهر مدينه به دنيا آمد. پدر ايشان امام موسى بن جعفر(ع)، يعنى امام هفتم شيعيان و مادرشان بانويى بزرگوار و خردمند به نام (تكتم) يا (نجمه) بود. امام رضا(ع) در همان سالى زاده شد كه پدربزرگ ايشان، يعنى حضرت امام جعفر صادق(ع)، به شهادت رسيد.
نام ايشان (على ) است، ولى بر اساس شيوه اى كه در ميان اعراب مرسوم است، به وى (ابوالحسن) مى گفتند. امام هشتم داراى لقب هاى متعددى است. از جمله معروف ترين اين القاب، (رضا)، (عالم آل محمد)، (غريب الغرباء)، (شمس الشموس) و (معين الضعفاء) است. ناميدن هر فرد به اين نامها، يعنى اسم، كنيه و لقب دليل خاصى دارد. گفته اند كه وى را به اين جهت (رضا) لقب داده اند كه خدا از او راضى است.
دوران كودكى و جوانى امام در مدينه گذشت. اخلاق نيكو، دانش فراوان، ايمان و عبادت بسيار از ويژگى هايى بود كه امام را مشخص مى ساخت.
به ادامه مطالب رجوع کنید:
با سلام خدمت دوستان عزیز دیشب جاتون خالی مهمون برادرم بودم که برادرزاده ام اومد پیشم و گفت عمو جان موضوع انشام در مورد حماسه 9 دی است چی باید بنویسم.منم موندم چی بگم که بتونم این حادثه را برای یک نوجوان خوب بازگو کنم که حقش ادا شود. این را براش گفتم و نوشت حالا شما نظر بدین که آیاتونستم وظیفه اطلاع رسانی به نسل جدید را ادا کنم:
بنام خدا
9 دی روز بصیرت و میثاق امت با ولایت لقب گرفت چون بعد از انتخابات خرداد 88 دوتن از نامزدهای این انتخابات نتونستند رای اکثریت مردم را اخذ کنند به این انتخابات که مردم خود ناظر و مسئول برگزاری اش بودن افتراء بسته و اعلام کردند که در انتخابات تقلب صورت گرفته و رای ما را دزدیدند و از هوادارانشان خواستند که به اعتراض های خیابانی دست بزند. که رهبر معظم انقلاب اعلام کردند که اگر کسی به نتایج انتخابات اعتراض دارد از مراجع قانونی پیگیر درخواست خود باشد. اما سران فتنه با آن که میدانستند ادعایشان دروغی بیش نیست با فریب خوردن از کشورهای بیگانه و استعمارگر به این آشوبها دامن زده و با بهره گیری از اراذل و اوباش دست به اعتراض های خیابانی زده و به جان و مال مردم و اماکن دولتی افتادند و همه چیز را به آتش کشاندند اما دراین بین نیز بعضی از مردم فهمیدند که هدفشان چیز دیگری است از این فتنه گران جدا شدند، اما این فتنه گران و آشوبگران دست بردار نبوده و به مقدسات مردم هم توهین کردند یعنی حرمت تاسوعا و عاشورای حسینی را هم نگه نداشته و در این روز که تمام مردم ایران اسلامی به عزای سالار و سرور شهیدان مشغول بودند به خیابانها آمده و مانند یزیدیان به هلهله و شادمانی پرداختند. اما مردم ولایتمدار و همیشه در صحنه تاب این توهینها را نداشته و در حرکتی خودجوش در اعتراض به این حرکات در روز 9 دی به خیابانها آمدند و حمایت همه جانبه خود را از دین و انقلاب و ولی فقیه خود به رخ تمام جهانیان نشان دادند حرکتی که اینقدر باشکوه بقود که رسانه های غربی نیز به آن اعتراف کردند بدین ترتیب 9 دی به یکی از روزهای تاریخی انقلاب ایران تبدیل شد که همه ساله مردم این روز را گرامی میدارند.
نه دی، روز بخشش فریب خوردگان و روز غضب بر فتنهگران توسط امت بود.
نه دی، آموخت که نیازی نیست همیشه ولیّ در بین باشد، بلکه کافی است ولیّ در دل باشد.
افسر مولا:
فرق شما با ما قدردانی شماست...
آن کیف که به دیوار آویزان کرده اید از کیف های پر زرق و برق ما ارزشش بیشتر است.
آن عکس ها که به دیوار زده اید قدیمی اند اما قدمتشان در عمق دلهایتان است
آن صندوق صدقات هم نشان از عظمت روح شماست که در خانه ای با این دیوار اضافی اش نمیدانید!
پدر جان ذکری که شما با آن تسبیح مشکی که در دست چپ داری میگویی صدایش از ذکر من با تسبیحم بیشتر است...
و اما آن عکس ها
اوج سرمایه تان را دادید برای آنکه امثال این عکس های دیوار بر دیوار ها سالم و استوار بماند
برای آنکه آن صندوق صدقات برچیده نشود
برای آنکه روزی ما همچون شما قدر شناس شویم با روحی پر عظمت...
و تربیت فرزندانی چون فرزندان شما...
حلالمان کنید ...
تقدیم به عاشقــان سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین (ع)
گام های محرم ناگزیر از رسیدن به سر منزل تاسوعا و عاشورای حسینی است. محرمی که با نام حسین(ع) پیوند خورده و هر یک از ایامش فکرها و دل ها را متوجه روزی می کند که بزرگ ترین مصائب دنیا را بهمراه دارد و با تاملی در چگونگی حوادثی که آنزمان در کربلا اتفاق افتاد اشک غم را در سوگ برترین انسان های عالم جاری می کند ...
مروری بر صفحات تاریخ نشان میدهد جنایت و كشتارهای فجیع انسانی در طول تاریخ كم نبودهاند. جنایاتی كه بیان آنها مو را بر تن انسان سیخ میكند. از جنایت مغول ها در نقاط مختلف خصوصاً خراسان گرفته تا كشتار سرخپوستان آمریكا توسط مهاجران اروپایی و از تلفات جنگهای جهانی و حمله اتمی به هیروشیما گرفته تا كشتار در عراق و افغانستان توسط مهاجمانی که حقوق انسانها را نقص کردند. اما بسیاری از آنها در لابهلای تاریخ دفن شدهاند و آنهایی هم كه گاه بیان میشوند یا برای زنده نگهداشتنشان یادبودی ساخته شده، هیچكدام جریانساز و تحولآفرین نیستند. حتی كشتارهای گسترده در همین زمانهای نزدیك خیلی سریع به فراموشی سپرده شده است.
اما دهه ی محرم 61 هجری و تاسوعا و عاشورای خونین آن سال هرگز از یادها نمی رود و هنوز هم که هنوز است مسلما بسیاری از شما عزیزان در هر شهر و محله ای كه در آن زندگی میكنید هیات و دستهای دارید و در ایام محرم خصوصا در تاسوعا و عاشورا برای گریستن بر مظلومیت آقا اباعبدالله و تدبر و تفكر در چیستی و چرایی حركتش راهی تكیه و حسینیه ای میشوید. مگر راز زنده ماندن رشادت های حضرت ابوالفضل(ع) در روز تاسوعا و همینطور قیام امام حسین(ع) در روز عاشورا كه یك نیمروز بیشتر بهطول نینجامید چیست؟ و چرا این حماسه پس از 14 قرن همچنان تحولآفرین و انسانساز است؟ این راز ابعاد مختلفی دارد كه گرچه در این مختصر نمی گنجد ولی در این نوشتار تنها به گوشه ای از آنها اشاره می کنیم ...
(عاشورا) واژه اى است خاطره انگيز كه پيوسته، فداكارى، شجاعت، جوانمردى ، ايستادگى در برابر بيدادگرى ،
پيروى از رهبر اسلامى و حمايت از دين را به همراه دارد.
(عاشورا) نشانگر حركت آغاز شده از سوى آدم (عليه السلام ) است كه وارث او پرچمداريش را به عهده گرفته و در راه آن ، جان باخته است .
(عاشورا) آيينه تمام نماى فرياد هيهات منا الذلة امام حسين (عليه السلام )است كه هيچ سنگى توان شكستن آن را ندارد.
(عاشورا) خورشيد فروزانى است كه ابرهاى تيره و تار ستم ، هرگز توان پنهان ساختن آن را ندارند.
كلام آخر اينكه : (عاشورا) ، پيام آور انقلاب سرخ علوى است كه تا ستم و ستم پيشه در جهان وجود دارد، هرگز از جوش و خروش باز نمى ايستد.
بسم الله الرحمن الرحیم
شهادت آقا و مولایمان امام صادق علیه السلام بر شما تسلیت باد.
ایشان در بیست وپنجم شوال سال 148 قمری در سن 65 سالگی با مسموم شدن به دست منصور دوانیقی (خلیفه عباسی) به شهادت رسیدند
قِيلَ لِلصَّادِقِ (ع) عَلَى مَا ذَا بَنَيْتَ أَمْرَكَ
فَقَالَ عَلَى أَرْبَعَةِ أَشْيَاءَ
عَلِمْتُ أَنَّ عَمَلِي لَا يَعْمَلُهُ غَيْرِي فَاجْتَهَدْتُ
وَ عَلِمْتُ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مُطَّلِعٌ عَلَيَّ فَاسْتَحْيَيْتُ
وَ عَلِمْتُ أَنَّ رِزْقِي لَا يَأْكُلُهُ غَيْرِي فَاطْمَأْنَنْتُ
وَ عَلِمْتُ أَنَّ آخِرَ أَمْرِي الْمَوْتُ فَاسْتَعْدَدْتُ.
به حضرت صادق (ع) عرض كردند كار خود را بر چه چيز بنا كردهاى؟ فرمود بر چهار چيز:ه
فهميدم كه عمل مرا ديگرى انجام نمي دهد. پس به كوشش پرداختم
دانستم كه خداوند بر حال من اطلاع دارد خجالت كشيدم
فهميدم روزى مرا ديگرى نخواهد خورد آرامش يافتم
و دانستم بالاخره بسوى مرگ مي روم به همين جهت آماده آن شدم
بحار الأنوار (ط - بيروت)، جلد111
هوالغفور
همه رفتند، گدا باز، گدا مانده هنوز
شب عید است و خدا عیدی ما مانده هنوز
دهه آخر ماه اول راه سحر است
بعد از این زود نخوابیم، دعا مانده هنوز
عیب چشم است اگر اشک ندارد،ور نه
سر این سفره ی تو حال و هوامانده هنوز
کار ما نیست به معراج تقرّب برسیم
یا علیّ دگری تا به خدامانده هنوز
گوئیا سفره ی او دست نخورده مانده است
او عطا کرد، ولی بازعطا مانده هنوز
گریه ام صرف تهی بودن اشکم نیست
دستم از دامن محبوب جدامانده هنوز
وای بر من که ببینم همه فرصت ها رفت
باز در نامه ی من جرم وخطا مانده هنوز
یک نفر بار زمین مانده ی ما را ببرد
کس نپرسید که اینخسته چرا مانده هنوز
هر قدر این فتنه گری رنگ عوض کرد ولی
دل ما مستعلی، شکر خدا مانده هنوز
تا که در خوف و رجائیم توسل باقی است
رفت امروز ولی روز جزا مانده هنوز
هر چه را خواسته بودیم، به احسان علی
همهرا داد، ولی کرب و بلا مانده هنوز
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام وعرض تسلیت
حضرت امیرالمومنین در فاصله ضربت خوردن تا شهادت با وجودی که حالشان مساعد نبوده ولی وصیتی کرده اند که شاید بهترین زما ن برای مطالعه آن همین روزها باشد
امیدوارم توفیق استفاده از این کلام آسمانی را داشته باشید.
التماس دعا
من با که گويم اين که بهارم خزان شده
ماهم به خاک تيره غربت نهان شده
بانوي بي نشان که به هرسو نشان ز اوست
رفت از برم به قامت همچون کمان شده
ای همیشه جاری! ایبهار کوتاه! ای ترنم باران وحی! در شکوه مقام تو حیرانم کهمعنویت
رشتههای چادرت دستنیاز میآویزد و معرفت به غبار آستان خانهات بوسه میزند. برهوت
این دنیای خاکی شایانمیزبانی چشمه سار همیشه جاری تو را نداشت. تو که در آیینه زخمها و
داغها و در هجرانپدر غریبانه زیستی و در وداع شبانهات با پهلویی شکسته، خانه گلین را به امید آغوش
بهشتی پدر ترکگفتی...
اینجانب با تسلیت این مصیبت به حضرت بقیةالله ارواحنا له الفدا و رهبری معظم انقلاب و کلیه مردم ولایت مدار و مومن آن دیار خود را شریک این غم جان فرسا میدانم که شاعر می فرماید:
دل از غم فاطمه توان دارد ، نه
و ز تربتِ او كسي نشان دارد ، نه
آن تربتِ گمگشته به بَر ، زوّاري
جز مهدي صاحب الزمان دارد ، نه
یا علی فکر تسلای توایم
سوگمند داغ زهرای توایم
در غم تو عید را بگذاشتیم
پرچم سرخ و سیاه برافراشتیم.
السلام علیک یا فاطمة الزهرا یا بنت رسول الله!
ما خاک پای یوسف گمگشته ی توییم و حیات و قیام و حکومت و جان و روح و هستی مان رهین یک نگاه آسمانی اوست. انقلاب اسلامی ما جلوه ی کوچکی از نورعنایت فرزند عزیز توست. تمام شقایق های دشت التهاب برای قطره ای از دریای احسانش در انتظار، می سوزند.
خدایا مباد که نسیان و غفلت ما، موعود عاشقان را دل آزرده سازد، که تمام حیات و نهضت ما برای یک تبسم ملیح اوست. سال هاست که دلتنگ غیبت و نهانی اوییم و نیک می دانیم که وجود جودآگینش حضور محض است و نهانی، از آن ماست.
یا فاطمة الزهرا، یا قرة عین الرسول!
پدر و مادرم فدای خاک قدوم گل گمگشته ات باد. نظر عنایت خویش از ما مگیر. ضعیفانیم و چه کسی به ما نظر کند جز مظهر سطوت رسول یار؟ تهی دستانیم و چه کسی احسان مان کند جز جلوه ی غنای دوست؟
یا وجیهتا ًعند الله، اشفعی لنا عند الله!
برسوم امسال پشت پا زدیم
سفره های هفت سین را تا زدیم
عید است ولی غمی به جان من و تو است
این غم .غم ماه مهربان من و تو است
توام شده با عزای زهرای بتول(س)
عیدی که پر از آه و فغان من و تو است